วันอังคารที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

คาดไม่ถึง..







ปุ๊ คุณารักษ์น้องพยาบาล OPD แวะมาคุยกับผมที่ห้องเรื่องเครื่องคอมพิวเตอร์ที่จุดซักประวัติ ซึ่งเมื่อเช้าเครื่องโดนน๊อคไป 1 ตัวสาเหตุมาจากความร้อน ทำให้ผมต้องแวะไป"ดู"และ"รับฟัง"ปัญหาของเพื่อนร่วมงานที่หน่วยงานของผมมีส่วนเกียวข้องโดยตรง..

จุดซักประวัติเป็นเคาเตอร์ที่ไม่ใหญ่มากครับ มีเครื่องคอมพิวเตอร์และพยาบาลนั่งประจำจุดได้ 3 คน ก่อนหน้านี้มีปัญหาในเรื่องขนาดของเคสคอมพิวเตอร์ที่มีขนาดใหญ่ซึ่งติดตั้งไว้ด้านล่างพร้อมกับเครื่องสำรองไฟ และมีปัญหาว่าเจ้าเครื่องคอมพิวเตอร์ค่อนข้างจะเกะกะเวลาทำงาน เท้าคุณพยาบาลมักจะเตะไปโดนเครื่องบ่อยๆโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่ก็อย่างว่าแหละครับพื้นที่มันจำกัด แม้จะพยายามใช้พื้นที่ให้น้อยที่สุดแล้วแต่ก็ยังทำได้ไม่ดีพอ

บังเอิญประจวบเหมาะ ห้องแพทย์มีการหมุนเวียนเปลี่ยนเครื่องพิวเตอร์ชุดใหม่มาแทนของเดิม ผมเลยถือโอกาสสับเปลี่ยนเครื่องจากห้องตรวจโรคมาไว้ที่จุดซักประวัติ เพราะเครื่องคอมพิวเตอร์ของห้องตรวจแพทย์มีขนาดค่อนข้างเล็กมาก เหมาะสำหรับพื้นที่จำกัดแบบนี้ ซึ่งก็ลงตัวครับ ทั้งเครื่องคอมพิวเตอร์และเครื่องสำรองไฟยัดเข้าช่องได้พอดิบพอดี..

ปัญหาเรื่องเครื่องคอมที่วางเกะกะเท้าพยาบาลหมดไป แต่ปัญหาใหม่กลับเข้ามาแทนที่และดูท่าจะหนักกว่าเดิม เนื่องจากช่องที่ใ่ส่คอมพิวเตอร์ค่อนข้างเล็กพอดีกับเคส และเครืองสำรองไฟ ทำให้การระบายความร้อนทำได้ไม่ดีและทำให้พยาบาลที่นั่งซักประวัติรู้สึกว่าเหมือนนั่งใกล้เตาอบ พอมีคนเปิดประเด็นทุกคนก็ให้ความเห็นเหมือนกัน ที่ผ่านมาก็พยายามอดทนเอา

ผมลองวัดอุณหภูมิในช่องที่วางคอมพิวเตอร์และเครื่องสำรองไฟตรงจุดที่พยาบาลนั่งทำงาน อุณหภูมิสูงเกือบ 40 องศา ทำให้ต้องคิดหาวิธีแก้ไขปัญหาด่วน.. ซึ่งคิดว่าจะลองปรับแก้โดยย้ายอุปกรณ์มาติดที่ผนังเพื่อให้มีการระบายอากาศได้ดีขึ้น และจะย้ายจุดวางเครื่องสำรองไฟใหม่ และคงต้องติดตามดูอีกทีว่ายังมีปัญหาอยู่หรือไม่ ..

ต้องขอบคุณน้องปุ๊ คุณารักษ์ ที่มาพูดคุยสื่อสารด้วยความเป็นกัลยาณมิตร หลายๆครั้งที่มีโอกาสพูดคุยกันผมเกิดปิ๊่งไอเดียดีๆจากน้องคนนี้นี่แหละครับ ซึ่งบางเรื่องเป็นสิ่งทำเอาผมเข็มขัดสั้น..เพราะคาดไม่ถึงทีเดียว


ภาพหลังปรับปรุงคอมพิวเตอร์จุดซักประวัติใหม่


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น