อัษฎางค์ อัครสูรย์

ความภาคภูมิใจและความประทับใจ

ตั้งแต่เปิดโรงงานทำขาเทียมพระราชทานมาเป็นเวลา 4 ปีกว่า ผมได้ทำขาเทียมให้กับคนพิการขาขาดมาแล้วประมาณ 200 กว่าขา มีทั้งขาดระดับใต้เข่าและขาดเหนือเข่า ให้บริการทั้งในประเทศและต่างประเทศ ผมมีความภาคภูมิใจที่ได้มาอยู่ตรงนี้ ผมผ่านงานด้านอื่นๆ มาแทบทุกอย่างในโรงพยาบาลที่ผมทำงานอยู่ แต่ไม่เท่ากับการที่มาอยู่ทางด้านการบริการคนพิการขาขาดและพิการอย่างอื่น ซึ่งเขาเหล่านั้นอาจดำรงชีวิตอยู่อย่างลำบากหรือเป็นภาระของครอบครัว

การบริการทำขาเทียมมีอยู่หลายที่ในประเทศ ซึ่งทางมูลนิธิขาเทียม ในสมเด็จพระศรีนครินทราบรมราชชนนี ได้เปิดศูนย์โรงงานทำขาเทียมไว้ทั่วประเทศ โรงพยาบาลผมก็เป็นหนึ่งในจำนวนนั้นที่ให้บริการทำจาเทียมพระราชทานแบบเดียวกัน บริการฟรีโดยไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายใด ๆ ในการดำเนินงานโรงงานทำขาเทียมก็ทำขาเทียมแบบเดียวกันโรงงานทำขาเทียมอื่นๆ ที่ทำด้วยหุ่นทราบของทางมูลนิธิขาเทียมได้คิดค้นขึ้นมาที่ใช้เป็นแบบอย่างในปัจจุบัน การทำขาเทียมเป็นงานที่ต้องใช้ความคิดวางแผนขั้นตอนต่างๆ มากมายมีทั้งศาสตร์และศิลป์อยู่ในตัวและต้องฝึกฝนและรับข้อมูลใหม่ๆ ตลอดเวลา เพื่อเป็นประโยชน์ต่อคนพิการให้มากที่สุด งานทำขาเทียมเป็นงานค่อนข้างเหนื่อย ท้อไม่ได้ เพราะวัสดุอุปกรณ์บางอย่างราคาค่อนข้างแพง อีกทั้งยังคอยประสานงานกับทางมูลนิธิขาเทียมอยู่ตลอดเวลาในการผลิตทั้งข้อมูลและเทคนิคพัฒนาต่างๆ ที่คิดค้นมาใหม่ๆ ให้เป็นปัจจุบันมากที่สุดรวมถึงการออกหน่วยทำขาเทียมพระราชทานตามสถานที่ต่างๆ

ในเรื่องการบริการก็จะมีบริการทำขาเทียมในโรงพยาบาลโดยมีแพทย์ กายภาพ และช่างทำขาเทียม กำกับตามแผนงานดำเนินการ อีกทั้งเข้าร่วมออกหน่วยทำขาเทียมกับมูลนิธิขาเทียมเป็นคณะ ก็จะมีอาจารย์แพทย์และคณะแพทย์ที่มีจิตาสาเข้าร่วมเป็นประจำรวมทั้งช่างกายอุปกรณ์ที่อยู่ตามโรงพยาบาลสถานที่ต่างๆ ในประเทศ ส่วนผมอยู่ในช่างทำขาเทียมประจำโรงพยาบาลที่เข้าร่วมกับทางมูลนิธิขาเทียม เอาเป็นว่าไปไหนไปด้วยกัน บรรยากาศในการออกหน่วยทุกท่านจะร่วมมือกันอย่างไม่ย่อท้อช่วยเหลือกันตลอด คนพิการที่ทำทำขาเทียมค่อนข้างเยอะทุกคนต้องทำงานแข่งกับเวลาตลอด เพื่อให้เสร็จทันกำหนดวันพระราชทานขาเทียม ผมเห็นทุกคนเหนื่อย ทำงานกันตลอดเวลาโดยไม่มีเวลาพักแต่ก็ผ่านอุปสรรคไปได้ทุกครั้ง อีกอย่างก็เป็นพระบารมีองค์สมเด็จย่าที่คอยย้ำเตือนอยู่เสมองานทุกอย่างเลยสำเร็จลุล่วงไปด้วยดี มีอีกสิ่งหนึ่งที่ผมภูมิใจเป็นที่สุด คือวันมอบขาเทียมพระราชทานไม่ว่าจะเป็นที่ทำงานโรงพยาบาลหรือที่หน่วยทำขาเทียมพระราชทาน ผมแอบเห็นรอยยิ้มของคนพิการทุกๆ คน ที่รับขาเทียมพระราชทานและญาติมีความสุข และเสียงกล่าวขอบคุณมากตลอดเวลา

อัษฎางค์ อัครสูรย์

พนักงานทำขาเทียม

โรงงานทำขาเทียมพระราชทาน

โรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชด่านซ้าย