“ความสุขจากการให้”

ก่อนจะจบมัธยมศึกษาปีที่ 6 จากโรงเรียนศรีสองรักษ์วิทยา เธอไปข้อโควตา มหาวิทยาลัยราชภัฏเลย สาขาการโรงแรมและท่องเที่ยว เธออยากเป็นไกด์ และอยากพูดได้หลายภาษา แต่อาการเมารถทำให้เธอต้องเปลี่ยนมาขอโควต้าเรียน พยาบาล กับโรงพยาบาลในท้องถิ่นของเธอ และเธอก็ได้รับโอกาสนั้น(เกรดเฉลี่ย 3.00 ขึ้นไปถึงมีโอกาสได้รับการพิจารณา) จากทางโรงพยาบาลสมเด็จพระยุพราชด่านซ้าย

พี่แจ่ม หรือ ศิริพร สิทธิ์ศักดิ์ เล่าให้ฟังว่าเริ่มบริจาคโลหิตตั้งแต่อายุ 18 ปี เพราะอยากพิสูจน์ว่าจะเป็นคนขี้โรค ไม่แข็งแรง ไม่อ้วน เหมือนที่เขาพูดกันหรือเปล่าและได้ยินทางโรงพยาบาลประกาศว่าคลาดแคลนเลือด เธอกับเพื่อนประมาณ 6-7 คนจึงชักชวนกันมา หลังบริจาคเสร็จเธอลุกออกจากเตียงอย่างทะมัดทะแมง แต่อยู่ๆขาก็อ่อนลงจนคุณหมอคว้าไว้แทบไม่ทัน นี่เป็นเหตุการณ์ที่เธอไม่มีวันลืม ตั้งแต่นั้นมาทุกๆสามเดือนเธอก็บริจาคมาตลอด จนตอนนี้ 35 ครั้งแล้ว เป็นบุคลากรที่บริจาคโลหิตมากที่สุดในโรงพยาบาล เธอแต่งงานในปี 49 และหยุดบริจาคไประยะหนึ่ง เธอกำลังจะได้เป็นแม่คน แต่มีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ ลูกเธอคลอดก่อนกำหนดด้วยน้ำหนัก 1,500 กรัมในอายุครรภ์ 7 เดือน เธอต้องพาลูกไปรักษาที่โรงพยาบาลในตัวจังหวัดเนื่องจากมีภาวะแทรกซ้อนของโรคเยอะ คุณหมอเจ้าของไข้บอกว่าต้องทำใจหรือถ้ารอดมาได้ก็น้อยมากที่เด็กจะสมบูรณ์ กว่าสามเดือนที่เธอต้องดูแลลูกอย่างใกล้ชิด และเธอก็ผ่านเหตุการณ์นั้นมาได้ พี่แจ่มบอกว่าเหมือนมี ปาฏิหาริย์เกิดกับเธอ และครอบครัว ลูกของเธอตอนนี้น่ารักและปกติเหมือนเด็กทั่วๆไปทั้งที่ต้องบอกว่ามีโอกาสแค่หนึ่งในหลายพันก็ตาม

“บุญจากที่เธอเป็นฝ่ายให้ เธอได้รับคืนกลับมา และเธอยังก็จะเป็นฝ่ายให้ต่อไป

เพราะทุกหยดทำให้ชีวิตกลับมาเป็นชีวิตได้อีกครั้ง”